L’Europe de la Paix et de la Liberté n’est plus qu’un doux rêve qui a tourné au cauchemar. Le budget européen, décidé par les chefs d’état et de gouvernement à Bruxelles, est un budget d’austérité où la part des pauvres a été réduite de façon drastique. Bien que le parlement européen ne s’est pas encore réuni en hémicycle afin d’approuver ou non ce budget, des voix se font entendre, dont celle du président Martin Schulz qui a dit ne pas approuvé ce budget. Ce serait l’occasion pour les députés de faire, enfin, entendre leur voix d’élus contre la commission européenne qui ne prend ses ordres que des chefs d’états et de gouvernement. Ces dernier jouent chacun leur carte personnelle et le véto du parlement serait une heureuse surprise. On dit que c’est un budget à la Merkel, c’est évident. Suivie par David Cameron qui ne sait plus où donner de la tête entre le référendum de 2014 qui pourrait voir l’indépendance de l’Ecosse, les élections au Royaume Uni où le partit conservateur est sur la mauvaise voie, perdant peut-être, et un départ de la Grande Bretagne de l’Union européenne. Ici il s’agit de l’éternel chantage d’outre manche, d’insulaires qui ont trop l’habitude de jouer sur un terrain étroit et craignent leurs voisins, de l’autre côté de la mer. Quant à la France, c’est pour l’instant un pays frappé par la crise, qui se débat avec une industrie qui n’a pas été rénovée, un secteur bancaire faisant la pluie et le beau temps, et une guerre qu’elle est seule à mener contre l’obscurantisme et l’intolérance islamiste.
Alors, qu’en est-il de la Grèce ?
La Grèce vit une crise humanitaire que l’on n’aurait jamais pu imaginer naguère dans un pays européen. Les distributions de légumes sont l’occasion d’émeutes, la fumée du bois de chauffage envahit Athènes, et les grecs dorment dans la rue. Les grecs perdent leur protection sociale, leur emploi, leur quotidien et leur dignité. Sous le couvert du sauvetage de la Grèce par la troïka, on passe sous silence le reste. L’humain !
A qui la faute ?
Tout d’abord à l’ensemble de la classe politique grecque qui, depuis la fin de la dictature, n’a mis en place en place aucune structure aidant à éduquer un peuple, de façon à pouvoir affronter l’avenir avec une éducation, une instruction et un raisonnement. Ils se sont contentés de laisser le peuple vivre tel qu’il était du temps de l’occupation ottomane.
Ensuite, la responsabilité incombe à tous les chefs d’état et de gouvernement européens dont aucuns d’entre eux n’a osé pousser un cri d’alarme et de colère. Ils se sont rangés aux avis de la troïka, et ont suivi comme des moutons les décisions de la banque européenne, le Fmi et la commission européenne. Ainsi, ils se sentaient dans leur bon droit d’accorder de l’aide à la Grèce mais pas aux Grecs.
Enfin, la responsabilité repose sur toute l’élite grecque, les artistes, les hommes d’affaires, les entrepreneurs, les élus, les intellectuels, les armateurs, les stars de la télévision ; tous ceux, toutes celles qui ont un niveau de vie leur permettant de vivre où bon leur semble. Personne n’a traversé la frontière afin d’alerter l’Europe, les journaux, la télévision, la radio, les éditeurs et de demander à tous les peuples d’Europe d’aider le peuple grec, leurs frères et leurs sœurs. Cette « élite » là préfère fermer les yeux quand les enfants tombent en syncope dans les écoles, les personnes âgées dormant dans la rue, les mères ne sachant comment nourrir leur famille demain.
Il est loin le temps de Mélina Mercouri. Mélina faisait le tour du monde à l’époque, afin d’alerter le monde sur la dictature grecque. Mélina élevait la voix de la dignité, elle était connue en France, on la suivait, on se révoltait pour le Grèce. Mais Mélina et la Bouboulina sont mortes aujourd’hui, ont –elles encore une héritière ?
La construction européenne n’est plus que la honte de la construction !
Η Ευρώπη της Ελευθερίας και της Ειρήνης είναι κάτι περισσότερο από ένα γλυκό όνειρο που μετατράπηκε σε εφιάλτη. Ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός που αποφασίστηκε από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων στις Βρυξέλλες, είναι προϋπολογισμός λιτότητας, όπου το ποσοστό υπέρ των ασθενέστερων έχει μειωθεί δραστικά. Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει ακόμη εγκρίνει τον προϋπολογισμό, πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος Martin Schulz, ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν υπέρ αυτού του προϋπολογισμού. Αυτή είναι μια ευκαιρία για μας ώστε να ακούσουμε επιτέλους τη φωνή της Ευρωβουλής εναντίον της εκλεγμένης Ευρωπαϊκής Επιτροπής που παίρνει τις διαταγές της απευθείας από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων. Η Ευρωβουλή παίζει το τελευταίο της χαρτί και η άσκηση ενός πιθανού βέτο θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Λένε ότι είναι ένας προϋπολογισμός στον οποίο η Μέρκελ έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή. Ακολουθούμενη από τον David Cameron που προτείνει δημοψήφισμα τη στιγμή που είναι πιθανό το 2014 να δει την ανεξαρτησία της Σκωτίας και να χάσει τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ παράλληλα το συντηρητικό κόμμα συνεχίζει σε λάθος δρόμο, και ποντάρει σε μια πιθανή αναχώρηση του Ηνωμένο Βασίλειου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για τον αιώνιο εκβιασμό των Νησιωτών που αποσκοπεί στο να δημιουργηθεί ανασφάλεια τους γείτονές τους στην άλλη πλευρά της θάλασσας. Ενώ η Γαλλία, είναι προς το παρόν μια χώρα που επλήγη έντονα από την κρίση, που αγωνίζεται με μια βιομηχανία πεπαλαιώμενη, ένας δύσκαμπτο τραπεζικό τομέα, και ένα πιθανό 'πόλεμο' κατά του σκοταδισμού και της ισλαμικής μισαλλοδοξίας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τι γίνεται στην Ελλάδα;
Η Ελλάδα βιώνει μια ανθρωπιστική κρίση που δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Διανομές λαχανικών κατά τη διάρκεια ταραχών, αιθαλομίχλη πάνω από την Αθήνα, άστεγοι που κοιμούνται στον δρόμο. Οι Έλληνες χάνουν την ευημερία τους, τις δουλειές τους, τη ζωή τους και την αξιοπρέπειά τους. Υπό το πρόσχημα της διάσωσης της Ελλάδας από την τρόικα, αποσιωπούμε την πραγματικότητα. Την ανθρώπινη πτυχή της!
Ποιος φταίει;
Πρώτον, το σύνολο της ελληνικής πολιτικής τάξης η οποία, μετά το τέλος της δικτατορίας, δεν έχει δημιουργήσει καμία δομή ικανή να βοηθήσει και να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους, έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν το μέλλον με σύνεση και λογική. Απλώς τους αφήσε να ζουν όπως την εποχή της Τουρκοκρατίας.
Στη συνέχεια, η ευθύνη όλων των αρχηγών ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων που δεν τόλμησαν να αρθρώσουν μια κραυγή συναγερμού και θυμού. Ακολούθησαν σαν πρόβατα τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έτσι, ένιωθαν τη χορήγηση βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλά όχι προς τους Έλληνες.
Τέλος, η ευθύνη βαραίνει και το σύνολο της ελληνικής ελίτ: καλλιτέχνες, επιχειρηματίες, πολιτικοί, διανοούμενοι, εφοπλιστές, αστέρια της τηλεόρασης, και εν γένει όλοι εκείνοι που έχουν ανώτερο βιοτικό επίπεδο και τη δυνατότητα να ζήσουν όπου θέλουν κρύφτηκαν. Κανείς δεν πέρασε τα σύνορα της Ελλάδας για να ενημερώσει την Ευρώπη και να ωθήσει όλους τους λαούς της Ευρώπης να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό, τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Αυτή η «ελίτ», προτιμά να κλείνει τα μάτια, όταν παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία από την πείνα, οι ηλικιωμένοι κοιμούνται στο δρόμο, και οι μητέρες δεν ξέρουν πώς θα θρέψουν τις οικογένειές τους αύριο.
Η εποχή της Μελίνας Μερκούρη έφυγε. Η Μελίνα ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο για να κινητοποιήσει ένα σύνολο κρατών κατά της ελληνική δικτατορίας. Η Μελίνα ήταν η φωνή της αξιοπρέπειας, ήταν γνωστή στη Γαλλία και εμείς επαναστατήσαμε τότε για την Ελλάδα. Αλλά η Μελίνα και η Μπουμπουλίνα πέθαναν, όμως εξακολουθούν σήμερα να έχουν κληρονόμους;
Η Ευρωπαϊκή οικοδόμηση τελικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ξεφτίλα της κατασκευής!
