La Grèce est à vendre
C’est un titre bien triste, laconique qui tue la ferveur. La Grèce est à vendre et personne ne s’en préoccupe. La solidarité européenne est une expression, sûrement pas un argument, nous en avons la preuve. Ainsi donc, c’est de cette manière que les chefs d’état et de gouvernement européens voient l’avenir. On peut ainsi vendre un pays. Des îles aux sites archéologiques, c’est un pays qui est en vente et personne ne s’offusque, personne ne s’oppose, personne n’entend le cri sourd de l’histoire grecque qui, une fois de plus exprime la souffrance du peuple grec, de la Grèce.
Elle est bien chère l’indépendance grecque !
Depuis 1830, la Grèce vit des soubresauts que personne ne désire guérir. C’est une éternelle malade dont les médecins passent et repassent devant le lit en regardant la fiche de température. Certains tentent des expériences, d’autres des remèdes de leur invention, et depuis bientôt 2 siècles la malade est toujours en vie ; personne n’a encore réussie à la tuer. Et pourtant, tout le monde aime à se mêler des affaires grecques. Quand ce ne sont pas les monarchies européennes qui pensent pour la Grèce, ce sont les dictatures, puis les démocraties. Mais non, elle n’est toujours pas morte !
Alors maintenant, on va vendre le grand corps malade à qui en voudra. C’est tout ce que le gouvernement grec à trouver, vendre son cœur, son cerveau et son âme. Et demain ?
Demain on vendra le soleil grec, la mer et l’air. Demain je pourrai acheter à Paris des bouteilles d’air grec, comme ça je me sentirai en Grèce.
Tout ceci est à l’image de nos grands penseurs, nos grands politiques qui depuis 40 ans jouent les apprentis sorciers. Tout d’abord ils nous ont faire croire que la démocratie était un bien de consommation. Donc nous pouvons acheter de la démocratie dans les boulangeries, en paquet, emballée par 250 grammes ou 500 grammes ; quelquefois en poudre, même en tube. La démocratie est dans la mondialisation, on peut l’exporter ou l’importer. C’est la conclusion politique de notre Europe.
Bien évidement la démocratie n’est pas à vendre, elle se construit et, bien souvent, il faut plusieurs siècles afin qu’elle puisse être compatible avec le pays, le peuple, la situation et l’environnement géopolitique du pays. Mais nous n’y pouvons rien, car nous nous sommes laissés berner par une classe politique européenne qui défendait d’abord ses propres intérêts, plutôt que ceux des peuples d’Europe.
Les institutions européennes sont aujourd’hui dans une torpeur historique, tant il faut attendre pour connaître le nom de celui ou celle qui prendra la tête de la Commission européenne. Pour l’instant il s’agit du champion des banques et du secret bancaire, un luxembourgeois. Dans cette crise économique qui ne cesse de durer, on prend le digne représentant des banquiers ; comme quoi le ridicule ne tue pas.
Mais pour le reste, qu’en est-il ?
Pour le reste, nous continuons à vivre dans cette utopie totalitaire de la transparence. Cela fait un demi-siècle que l’on fait croire que tout est possible, que rien ne peut nous arrêter et qu’il suffit de peu de chose pour savoir, s’enrichir, être enfin une vraie image de magazine. C’est une dictature qui ne porte pas son nom, mais elle est bien présente dans notre quotidien.
Notre actualité n’a de cesse de vivre dans l’innovation, et j’ai l’impression que sans innovation la mort nous attend. On a remplacé les églises par les centres commerciaux, et aujourd’hui on remplace la connaissance, le savoir, l’amour d’apprendre par la variable d’ajustement économique. Mais là aussi, personne ne se révolte.
En vendant la Grèce, celles et ceux qui participent à ce crime sont complices de cette utopie totalitaire de la transparence. Après que la Grèce a été ce laboratoire du génocide économique, où l’on a pratiqué un eugénisme économique, maintenant on y pratique un ethnocide, on s’attaque au patrimoine, donc au peuple. Les Japonais ont eu Fukushima, les Grecs ont eu la Troïka.
Mais que veut dire vendre la Grèce ?
Ce n’était pas suffisant d’y pratiquer un tourisme « all inclusiv », il faut aller plus loin ?
Et bien qu’ils aillent plus loin. Puisqu’ils sont assoiffés d’or, qu’ils aillent adorer leur veau d’or. Mais qu’ils ne s’étonnent pas. Car il ne faut jamais s’étonner quand celle et celui qui souffrent cessent de crier et de gémir. Cela veut dire que dans les ténèbres où ils ont été jetés, ils y ont trouvé la lumière. Car la lumière se découvre toujours dans les ténèbres. Et c’est par la force de cette lumière venant des ténèbres que les martyrs permirent que la mémoire ne meurt.
Durant quatre siècles les Grecs ont tenu. Celles et ceux qui veulent dépecer la Grèce ont oublié « l’Ecole de nuit ». Et oui, c’était durant la nuit que la mémoire reprenait force et vigueur, durant 400 ans !
La Grèce est immortelle, comme l’âme grecque !
Léonidas n’est pas mort, la Grèce non plus !
Μολών λαβέ !
μετάφραση - traduction: Lazaros Mavromatidis
Η Ελλάδα είναι προς πώληση
Είναι ένας θλιβερός λακωνικός τίτλος. Η Ελλάδα είναι προς πώληση και κανείς δεν νοιάζεται. Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι μία έκφραση αόριστη που σίγουρα δεν αποτελεί επιχείρημα. Με αυτόν τον τρόπο οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ βλέπουν το μέλλον. Έτσι μπορούμε να ξεπουλήσουμε μια χώρα. Νησιά αρχαιολογικούς χώρους, και ολάκερη η χώρα είναι προς πώληση και κανείς δεν νιώθει προσβεβλημένος, κανείς δεν αντιλέγει, κανείς δεν ακούει την υπόκωφη κραυγή της ελληνικής ιστορίας, η οποία εκφράζει για άλλη μια φορά τον πόνο του ελληνικού λαού στην Ελλάδα.
Είναι πολύ σημαντική όμως η ελληνική ανεξαρτησία!
Από το 1830, η Ελλάδα είδε αναταραχές που κανείς δεν θέλει να θεραπεύσει. Είναι ένας αιώνια άρρωστος οργανισμός και οι γιατροί πηγαινοέρχονται στο κρεβάτι του χρόνο βλέποντας μόνο τη θερμοκρασία του ασθενή. Ορισμένοι πειραματίζονται, εφευρίσκουν ένδικα μέσα, αλλά για σχεδόν δύο αιώνες, ο ασθενής είναι ακόμα ζωντανός, κανείς δεν έχει ακόμη επιτύχει να τον σκοτώσει. Και όμως, ο καθένας αγαπά να αναμιγνύεται στα ελληνικά πράγματα. Όταν δεν είναι οι ευρωπαϊκές μοναρχίες που σκέφτονται να υφαρπάξουν την Ελλάδα, είναι οι δικτατορίες και οι 'δημοκρατίες'. Αλλά όχι, ακόμα δεν είναι νεκρή η Ελλάδα!
Έτσι τώρα θα πουλήσουν το πολύ άρρωστος σώμα της που όμως τόσο επιθυμούν. Η ελληνική κυβέρνηση ψάχνει να βρει, να πωλήσει την καρδιά, τον εγκέφαλο και την ψυχή της. Και αύριο;
Αύριο θα πουλήσει τον ελληνικό ήλιο, τη θάλασσα και τον αέρα. Αύριο θα μπορώ να αγοράσω από το Παρίσι φιάλες αέρα ελληνικού, γι 'αυτό θα αισθάνομαι σαν στην Ελλάδα.
Όλα αυτά είναι μια αντανάκλαση των μεγάλων διανοητών μας, των μεγάλων πολιτικών μας, οι οποίοι εδώ και 40 χρόνια έπαιξαν τους μαθητευόμενους μάγους. Πρώτα μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η δημοκρατία ήταν τελικά απλώς ένα εμπόρευμα. Έτσι, μπορούμε να αγοράσουμε τη δημοκρατία σε αρτοποιεία, σε πακέτα, συσκευασμένες ανά 250 γραμμάρια ή 500 γραμμάρια με τη μορφή σκόνης ή μερικές φορές ακόμη και μέσα σε σωλήνα. Η δημοκρατία είναι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και μπορεί να γίνει αντικείμενο εξαγωγής ή εισαγωγής. Είναι η πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης μας αυτή...
Προφανώς η δημοκρατία δεν είναι προς πώληση, χτίζεται σιγά σιγά και πολύ συχνά παίρνει αρκετούς αιώνες, έτσι ώστε να μπορεί να είναι συμβατή με τη χώρα, τους ανθρώπους, την κατάσταση και το γεωπολιτικό περιβάλλον της εκάστοτε χώρας. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γιατί είμαστε έρμαια μιας ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης που υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα πρώτα, παρά τους λαούς της Ευρώπης.
Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα βρίσκονται τώρα σε ένα ιστορικό λήθαργο, καθώς θα πρέπει να περιμένουμε για πολύ προκειμένου να μάθουμε το όνομα του προσώπου που θα ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ωστόσο, προσ το παρόν ο πεικρατέστερος υποψήφιος είναι γνώστης των τραπεζών και του τραπεζικού απορρήτου, κάποιος από το Λουξεμβούργο. Σε αυτή την οικονομική κρίση που συνεχίζει να διαρκεί, θα λάβει το αξίωμα ο εκπρόσωπος των τραπεζιτών : τελικά ναι η γελοιοποίηση δεν σκοτώνει.
Αλλά για τα υπόλοιπα, τι θα κάνουμε;
Για τα υπόλοιπα, θα συνεχίσουμε να ζούμε σε αυτήν την ολοκληρωτική ουτοπία της διαφάνειας. Εδώ και μισό αιώνα, πιστεύουμε ότι όλα είναι δυνατά, τίποτα δεν μπορεί να μας σταματήσει και δεν λαμβάνουμε γνώση για τίποτα , μας νοιάζει να πλουτίζουμε ώστε να γίνουμε εικόνες περιοδικών. Ζούμε μέσα σε μια δικτατορία που δεν φέρει κάποιο όνομα, αλλά είναι παρούσα στην καθημερινή μας ζωή.
Η καθημερινότητά μας επιβιώνει μόμε μέσα από την καινοτομία, και αισθανόμαστε πως χωρίς καινοτομία ο θάνατος μας περιμένει. Οι εκκλησίες αντικαταστάθηκαν από τα εμπορικά κέντρα, και σήμερα όλα αυτά αντικαθιστούν τη γνώση, τη σπουδή, την αγάπη της μάθησης. Αλλά και πάλι, κανείς δεν εξεγείρεται.
Σχετικά με την πώληση της Ελλάδας, όσοι συμμετέχουν σε αυτό το έγκλημα είναι συνένοχοι. Μετά την Ελλάδα που αποτέλεσε ένα εργαστήριο οικονομικής γενοκτονίας, τώρα πραγματοιποιέιται μια εθνοκτονία μέσω αυτού του ξεπουλήματος. Οι Ιάπωνες είχαν τη Φουκουσίμα, οι Έλληνες είχαν την τρόικα.
Αλλά αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι προς πώληση;
Δεν ήταν αρκετό να πουλάει τουρισμό "all inclusive" πρέπει να προχωρήσει περισσότερο;
Οι διψασμένοι για χρυσό πάνε να κλέψουν το χρυσόμαλλο δέρας. Δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Εξάλλου στο σκοτάδι, βρίσκουμε το φως, επειδή το φως ανακαλύφθηκε στο σκοτάδι. Και είναι η δύναμη αυτού του φωτός σε σχέση με το σκοτάδι που επέτρεψε να μην πεθαίνει η μνήμη των μαρτύρων. Για τέσσερις αιώνες οι Έλληνες άντξαν. Όσοι θέλουν να σβήσουν την Ελλάδα ξέχασαν το "κρυφό σχολιό". Και ναι, ήταν κατά τη διάρκεια της νύχτας που η μνήμη ανέκτησε τη δύναμη και το σθένος της, για 400 χρόνια!
Η Ελλάδα είναι αθάνατη, όπως η ελληνική ψυχή!
Ο Λεωνίδας δεν είναι νεκρός, ζήτω η Ελλάδα!
Μολών λαβέ !
