Depuis l’après guerre, craignant une invasion
soviétique, l’Allemagne fédérale entreposa une grande partie de ses réserves
d’or à New York, Paris et Londres. Dès 1951 l’Allemagne achetait de l’or à New
York, Paris et Londres, et le laissait sur place. On pensait l’Allemagne ruinée
à la fin du second conflit mondial, où est la vérité ? Car pour un pays ruiné,
être en mesure d’acheter 6 ans après la guerre de telles masses d’or nous
laisse interrogatif.
Aujourd’hui, d’après le quotidien
Handelsblatt, la Bundesbank a décidé de récupérer ses stocks d’or de New York
et Paris. 45% des réserves allemandes d’or sont entreposées à la Banque
fédérale à New York, soit 1536 tonnes d’or. 13% du métal précieux est à Londres
et 11% à Paris, soit 440 et 373 tonnes environ. L’Allemagne en conserve 31% sur
son territoire, soit plus de 1000 tonnes.
Pour un total de 3396 tonnes d’or, l’Allemagne
est le second détenteur de réserve d’or au monde après les Etats-Unis. La levée
de ce secret lourdement gardé pendant des décennies est due à la persistance de
députés allemands, réclamant la transparence sur les lieux de stockage de l’or
allemand. Au total, ces 3396 tonnes d’or représentent 132,8 milliards
d’euros.
Maintenant que l’or allemand va être rapatrié,
et n’est plus un secret, n’est-il pas temps au gouvernement allemand de penser
sérieusement au remboursement de la dette de guerre grecque.
D’un côté, un des états les plus riches
d’Europe, qui entre aussi en récession, se pourvoit de réserves qu’il avait
tenues secrètes, et de l’autre, le berceau de l’Europe se meurt de froid, de
faim, de misère.
Est-ce donc cela la solidarité européenne ?
N’est-il pas temps que les élus du parlement européen, la Commission de
Bruxelles osent affronter Madame Merkel ?
A l’heure où l’Allemagne va entrer en campagne
électorale et que la chancelière a toutes les chances d’être réélue pour la
troisième fois, une fenêtre s’ouvre à tous les amoureux de la Grèce de faire
pression sur l’Allemagne afin que débute le remboursement de la dette.
Au total, 2349 tonnes vont être rapatriée vers
Berlin dont 813 tonnes se trouvant à Paris et Londres. Autant proposer que ces
813 tonnes prennent le chemin d’Athènes, ce serait un début de remboursement.
Le geste d’un pays qui reconnaît ses erreurs et tient à les réparer.
Car l’Allemagne qui avait tablé sur une
croissance de 1% doit faire face à une croissance qui ne sera que de 0,4% du
PIB en 2013n, avec une hausse de 60.000 chômeurs.
C’est bien, justement, parce que l’Allemagne
entre en récession à l’heure du début de cette campagne électorale, où les
politiques allemands devront adopter un profil bas et apprendre l’humilité au
lieu de l’arrogance, qu’il faut faire entendre, par toutes les voies
démocratiques possibles, que l’Allemagne doive commencer le remboursement de sa
dette de guerre à la Grèce.
La peur de l’Allemagne et du peuple allemand,
sa phobie nationale, c’est de retourner à la faillite comme ce pays l’a connue
en 1929 et 1945. Et les allemands ont plus peur que tout d’une faillite.
C’est bien ici que le mot de solidarité
européenne doit prendre sa plus large expression. « Aidez les Grecs, voisins
allemands, aidez les, afin que quand soufflera une vent mauvais sur vos terres,
vous saurez apprécier la solidarité d’autres peuples européens. »
Et comme personne ne peut prédire l’avenir,
mais que David face à Goliath reste une référence, qui sait, si un jour, nos
voisins allemands n’auront pas besoin de nos frères grecs ?
Vive la Grèce !
Φράου Μέρκελ, μην ξεχάσετε την Ελλάδα ...
Μετά τον πόλεμο, φοβούμενη μια σοβιετική
εισβολή, η γερμανική Ομοσπονδιακή κυβέρνηση έστειλε ένα μεγάλο μέρος των
αποθεμάτων χρυσού της στη Νέα Υόρκη, το Παρίσι και το Λονδίνο. Από το 1951 κι
έπειτα η Γερμανία αγόραζε χρυσό στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και το Λονδίνο, και
τον αποθήκευε εκεί. Εμείς όμως θεωρούμε ότι η Γερμανία καταστράφηκε με το τέλος
του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, πού κρύβεται λοιπόν η αλήθεια; Πως είναι
δυνατόν μια κατεστραμμένη χώρα, να είναι σε θέση να αγοράσει 6 χρόνια μετά τον
πόλεμο μεγάλες ποσότητες χρυσού.
Σήμερα, σύμφωνα με την εφημερίδα Handelsblatt,
η Bundesbank αποφάσισε να ανακτήσει το χρυσό της που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη
και το Παρίσι. Το 45% των Γερμανικών αποθεμάτων χρυσού είναι αποθηκευμένα στην
Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης, δηλαδή μιλάμε για 1536 τόνους χρυσού. Το
13% του πολύτιμου μετάλλου βρίσκεται στο Λονδίνο και στο Παρίσι βρίσκεται το
11%, δηλαδή μιλάμε για 440 και 373 τόνους χρυσού. Τέλος η Γερμανία διατηρεί το
31% του χρυσού , που είναι πάνω από 1000 τόνους στο έδαφός της.
Σε σύνολο λοιπόν 3396 τόνων χρυσού, η Γερμανία
είναι ο δεύτερος κάτοχος των αποθεμάτων χρυσού στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες
Πολιτείες. Η άρση του βαριά φυλασσόμενου μυστικού για δεκαετίες οφείλεται στην
επιμονή των Γερμανών βουλευτών, ζητώντας διαφάνεια σχετικά με την αποθήκευση
του χρυσού. Συνολικά, οι 3396 τόνοι του χρυσού ισοδυναμούν με 132,8
δισεκατομμύρια ευρώ.
Με την ευκαιρία του επαναπατρισμού του
Γερμανικού χρυσού, γεγονός που δεν αποτελεί πλέον μυστικό, πιστεύω ότι ήρθε η
κατάλληλη στιγμή για τη γερμανική κυβέρνηση να σκεφτεί σοβαρά να επιστρέψει το
χρέος του πολέμου στην Ελλάδα.
Από τη μία πλευρά, μία από τις πλουσιότερες
χώρες της Ευρώπης ,που επίσης εισέρχεται σε περίοδο ύφεσης, διαθέτει όλα αυτά
τα χρόνια μυστικά αποθέματα χρυσού, και από την άλλη, στο λίκνο της Ευρώπης οι
άνθρωποι πεθαίνουν από το κρύο, την πείνα και τη δυστυχία.
Που είναι λοιπόν η περίφημη Ευρωπαϊκή
αλληλεγγύη; Δεν είναι καιρός το εκλεγμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή στις Βρυξέλλες να τολμήσουν να αντιμετωπίσουν την φράου Μέρκελ;
Σε μια εποχή που η Γερμανία θα συνεχίσει την
προεκλογική της εκστρατεία και η καγκελάριος είναι πιθανό να επανεκλεγεί για
τρίτη φορά, ανοίγει ένα παράθυρο για όλους τους λάτρεις της Ελλάδας ώστε να
ασκηθεί πίεση στη Γερμανία να αποπληρώσει το χρέος της.
Συνολικά, 2349 τόνοι χρυσού θα επαναπατριστούν
στο Βερολίνο εκ των οποίων οι 813 εκατ. τόνοι προέρχονται από το Παρίσι και το
Λονδίνο. Εαν όμως οι 813 τόνοι πάρουν το δρόμο για την Αθήνα, θα μπορούσαμε να
μιλήσουμε για μια πρόωρη αποπληρωμή. Και θα πρόκειται για μια χειρονομία μιας
χώρας που αναγνωρίζει τα λάθη του παρελθόντος και θέλει να τα διορθώσει.
Η Γερμανία είχε συνηθίσει κάθε χρόνο να
παρουσιάζει ανάπτυξη της τάξης του 1% και πρέπει να αντιμετωπίσει την
σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα που ισοδυναμεί με ανάπτυξη μόνο 0,4%
του ΑΕΠ το 2013, και ταυτόχρονη αύξηση κατά 60.000 των ανέργων
της.
Ακριβώς επειδή η Γερμανία εισέρχεται σε μια
μακρά περίοδο ύφεσης κατά την έναρξη αυτής της προεκλογικής εκστρατείας,
οι Γερμανοί πολιτικοί θα πρέπει να υιοθετήσουν ένα χαμηλό προφίλ και να μάθουν
να προβάλλουν την ταπεινότητα αντί της αλαζονείας, που πρέπει να ακουστεί από
όλα τους τα δημοκρατικά μέσα. Η Γερμανία πρέπει να αρχίσει την αποπληρωμή του
χρέους του πολέμου στην Ελλάδα.
Η εθνική φοβία της Γερμανίας και του
γερμανικού λαού είναι η επιστροφή στην πτώχευση δεδομένου ότι η χώρα την έχει
βιώσει δύο φορές στο παρελθόν, το 1929 και το 1945. Η Γερμανική κοινή γνώμη δεν
φοβάται και τίποτε περισσότερο από μια ενδεχόμενη πτώχευση.
Γι αυτό τώρα είναι που πρέπει η ευρωπαϊκή
αλληλεγγύη να λάβει τη μεγαλύτερη έκφραση της. "Βοηθήστε τους Έλληνες,
Γερμανοί γείτονες, έτσι ώστε όταν ο κακός άνεμος φυσήξει στη γη σας, να
εκτιμήσετε την αλληλεγγύη των άλλων λαών της Ευρώπης.''
Και δεδομένου ότι κανείς δεν μπορεί να
προβλέψει το μέλλον, και συνήθως ο Δαβίδ νικάει το Γολιάθ, ποιος ξέρει ίσως μια
μέρα οι γερμανοί γείτονές να χρειαστούν βοήθεια από τους Έλληνες αδελφούς μας;
Ζήτω η Ελλάδα!
