La Grèce n’est pas indigne ! Η Ελλάδα δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά!

La Grèce n’est pas indigne !

Même si le gouvernement grec  annonce un excédent primaire pour la Grèce, excédent qui intéresse surtout les investisseurs ; parce que la dette est toujours là ainsi que la Troïka, les Grecs souffrent toujours autant.

Il est vrai qu’ils ne sont pas les seuls en Europe, les Espagnols sont peut-être plus au bord du gouffre que les Grecs et qu’aujourd’hui les Ukrainiens sont en révolte, il n’empêche, les Grecs sont bien oubliés par l’Europe. Où est-elle cette solidarité européenne quand les files d’attente aux soupes populaires s’allongent de jour en jour ? Les Grecs ne peuvent plus payer leurs factures d’électricité, on se chauffe avec ce que l’on peut dans les villes grecques, les salaires arrivent de plus en plus en retard, les soins médicaux sont en grand danger car souvent il n’y a pas le nécessaire pour venir en aide à celles et ceux qui en ont besoin ; l’Europe reste au balcon à regarder s’installer la misère dans le sud du continent. Cela ne veut pas dire que les autres pays vont mieux, car si certains ont un encore un bon niveau de vie, rien ne dit que cela continuera dans l’avenir. L’avenir des européens n’est pas assuré.

Ce qui aidera la Grèce cet été, c’est bien le tourisme. Les troubles politiques graves qui secouent les pays du sud de la Méditerranée détournent les touristes. Ces derniers vont ainsi vers les pays du nord de la Méditerranée, dont le Grèce qui attend 19 millions de touristes pour l’été 2014. C’est bien évidement une chance pour l’économie grecque, car il s’agit ici de rentrées monétaires importantes. Mais il faut que ces rentrées bénéficient aussi au peuple grec. Le tourisme ne doit pas être exclusivement dominé par les grands groupes qui proposent des vacances « all inclusive ». Il est important que les petits commerces, les pensions de famille, les auberges, les tavernes profitent aussi du tourisme, car l’économie locale est un poumon pour la population grecque.

A l’approche des élections européennes qui se dérouleront sous présidence grecque de l’Union européenne, en tenant compte de la morosité de notre époque, ces élections dont on craint un résultat très aléatoire doivent être aussi une prise de conscience de l’importance de la valeur de l’être humain sur notre continent. Après tant d’années de crise, il est bien triste de constater que la solidarité européenne n’existe pas et n’est toujours pas née. Il n’a pas jaillit la moindre flamme d’espoir solidaire. Nous ne sommes plus au XIXème siècle où des hommes et des femmes s’enflammaient pour une cause dans un pays qui n’était pas le leur. La société de consommation a étouffé les rêves et les espoirs.  Et malgré les avancées technologiques extraordinaires qui sont mises à notre disposition, à commencer par internet, nous restons à voir et entendre souffrir nos frères et sœurs européens dans l’angoisse que ne nous arrive pareil malheur.

Or, si nous savions, nous, européens des pays dit riches, nous lever et tendre la main à nos sœurs et frères grecs, on pourrait dire que nous sommes  avertis de pouvoir résister à cette crise. Une nouvelle fois, je le répète, ce qui arrive à la Grèce n’est pas la faute du peuple grec. C’est seulement le résultat d’un plan concerté pour faire tomber ce pays et qu’il serve de laboratoire d’étude dans ce que j’appelle un « génocide économique ». Et bien, nous avons le droit et surtout le devoir de dire « non » à ce que vivent depuis 6 ans nos frères et sœurs grecs. Il est révoltant, mois après mois, de constater que la population grecque est encore et toujours soumise au diktat de la Troïka et de la Banque centrale. Il est révoltant que la jeunesse n’ait aucun avenir dans son propre pays qui est, je le dis, une certaine idée du Paradis sur terre ; si on voulait bien que la Grèce retrouve sa dignité. Je suis encore et toujours révolté par ce silence assourdissant et cet aveuglement européen concernant la Grèce.

En fait, il faudrait si peu, si peu dans la montagne de chiffres que nous voyons défiler chaque semaine dans les journaux, ces milliards et milliards d’euros qui se promènent et que pas la moindre virgule ne soit attribuée à la Grèce. Un site internet achète un système de messagerie de téléphonie pour 19 milliards d’euros ; la tête me tourne car on aborde des sommes qui sont indignes de l’humanité !

Comme le proposait Stephane Hessel, l’humaniste, Indignez Vous !

Alors oui, continuons à nous indigner, continuons ; ce qui se passe en Grèce est indigne, indigne que le berceau de notre culture soit martyrisé par des marchands du temple et des médiocres.

Je suis indigné pour la Grèce.

Translation Lazaros Mavromatidis

Η Ελλάδα δεν αξίζει τέτοια συμπεριφορά!

Ακόμη και αν η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε  πρόσφατα πρωτογενές πλεόνασμα, ένα τέτοιου τύπου πλεόνασμα ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους εκάστοτε επενδυτές, επειδή το χρέος είναι ακόμα υπαρκτό και η Τρόικα συνεισφέρει ώστε οι Έλληνες να εξακολουθούν να υποφέρουν τόσο πολύ.

Είναι αλήθεια ότι δεν είναι οι μόνοι στην Ευρώπη: οι Ισπανοί βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαθλίωσης και οι Ουκρανοί είναι τώρα σε εξέγερση, και για αυτό οι Έλληνες έχουν ξεχάστει από την επικαιρότητα. Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, όταν οι ουρές στα συσσίτια αυξάνονται μέρα με τη μέρα ; Οι Έλληνες δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, θερμαίνονται καίγοντας ό, τι μπορεί να καεί στις ελληνικές πόλεις, οι μισθοί καθυστερούν, η ιατρική περίθαλψη είναι σε μεγάλο κίνδυνο, και η Ευρώπη παραμένει στο μπαλκόνι παρακολουθώντας την εγκατάσταση της δυστυχίας στο νότιο τμήμα της ηπείρου. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άλλες χώρες πάνε καλύτερα, γιατί ακόμα κι αν μερικοί έχουν ένα καλό βιοτικό επίπεδο, τίποτα δεν προμηνύει ότι αυτό θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Το μέλλον της Ευρώπης δεν είναι εγγυημένο.

Αυτό που θα βοηθήσει την Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι, είναι ο τουρισμός. Οι σοβαρές πολιτικές αναταραχές σε χώρες νότια της Μεσογείου θα διώξουν μακριά τους τουρίστες. Αυτό θα είναι επομένως ευεργετικό  για τις χώρες βορείως της Μεσογείου, όπως η Ελλάδα , η οποία αναμένει 19 εκατομμύρια τουρίστες το καλοκαίρι του 2014. Αυτό είναι προφανώς μια ευκαιρία για την ελληνική οικονομία ώστε να αντλήσει σημαντικά έσοδα. Αλλά χρειάζεται αυτά τα έσοδα να επενδυθούν για το καλό του ελληνικού λαού. Ο τουρισμός δεν πρέπει να μονοπωλείται αποκλειστικά από τις μεγάλες πολυεθνικές  που προσφέρουν διακοπές " all inclusive" . Είναι σημαντικό  οι μικρές επιχειρήσεις, ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες να επωφεληθούν εξίσου από τον τουρισμό, γιατί η τοπική οικονομία είναι ένας πνεύμονας για τον ελληνικό πληθυσμό.

Με την ευκαιρία των ευρωεκλογών που θα διεξαχθούν στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λαμβάνοντας υπόψη τη νωθρότητα της εποχής μας, οι εκλογές αυτές πρέπει να ενισχύσουν τη συνειδητοποίηση της σημασίας της αξίας του ανθρώπου στην ήπειρό μας. Μετά από τόσα χρόνια κρίσης, είναι λυπηρό το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν υπάρχει και δεν έχει ακόμη γεννηθει. Δεν ανθίζει καμία φλόγα ελπίδας με βάση την αλληλεγγύη. Δεν είμαστε πλέον στο δέκατο ένατο αιώνα, όπου όλοι αδιαφορούσαμε για μια χώρα που δεν ήταν η δική μας. Η καταναλωτική κοινωνία έχει καταστείλει όνειρα και ελπίδες. Και παρά τις σημαντικές τεχνολογικές προόδους που έχουμε στη διάθεσή μας, ξεκινώντας από το διαδίκτυο, θέλουμε να δούμε και να ακούσουμε τον πόνο των αδελφών μας.

Ωστόσο, αν οι ευρωπαϊκές πλούσιες χώρες συμπαρασταθούν στις αδελφές και τους αδελφούς μας Έλληνες, θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουμε αποκτήσει επίγνωση του πώς να αντέξουν την κρίση. Για άλλη μια φορά , επαναλαμβάνω, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι υπαιτιότητα του ελληνικού λαού. Είναι μόνο το αποτέλεσμα ενός συντονισμένου σχεδίου για την εξόντωση αυτής της χώρας και εξυπηρετεί την εργαστηριακή μελέτη ώστε να συμβεί αυτό που εγώ αποκαλώ "οικονομική γενοκτονία''. Λοιπόν , έχουμε το δικαίωμα και πάνω από όλα το καθήκον να πούμε «όχι» σε ό, τι βιώνουν οι Έλληνες αδελφοί και αδελφές μας τα τελευταία 6 χρόνια. Είναι αηδιαστικό, μήνα με το μήνα, να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση σύμφωνα με τις επιταγές της Τρόικας και της Κεντρικής Τράπεζας. Είναι εξοργιστικό το γεγονός ότι η νεολαία δεν έχει μέλλον στην ίδια της τη χώρα. Είμαι ακόμα σοκαρισμένος από την εκκωφαντική σιωπή και την Ευρωπαϊκή τύφλωση σχετικά με την Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα, το χρέος της Ελλάδας είναι τόσο μηδαμινό στο βουνό των αριθμών που βλέπουμε και ακούμε κάθε εβδομάδα στις εφημερίδες, αυτά τα δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια ευρώ κινούνται στην παγκόσμια αγορά και ελάχιστα από αυτά κατανέμονται στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, ένας δικτυακός τόπος αγοράζει ένα σύστημα ανταλλαγής μηνυμάτων τηλεφώνου για 19 δισ. ευρώ, και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι επειδή τελικά από αυτό και μόνο συνειδητοποιώ ότι είμαστε ανάξιοι να απευθυνθούμε στην ανθρωπότητα ολάκερη!

Όπως προτείνεται από τον ανθρωπιστή Stephane Hessel, αγανακτίστε !

Οπότε ναι, εξακολουθούμε να είμαστε αγανακτισμένοι, όσο συνεχίζεται, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα: γιατί αυτό δεν αξίζει στο λίκνο του πολιτισμού μας που μαρτύρησε από τους εμπόρους και τους ανίκανους.

Είμαι εξοργισμένος για αυτό που εξακολουθεί να συμβαίνει στην Ελλάδα.