Ulysses is alive !

Que les grecs relisent Ulysse, à moins qu'ils ne le connaissent par coeur. L'aventure du départ sans savoir où l'on va, c'est bien ce qu'ils vivent aujourd'hui. Alors, qu'ils laissent le navire voguer et prennent les rames, hissent la voile et fassent le tour de la Méditerranée. Qu'ils n'emportent avec eux qu'une tomate, des olives, de l'huile et du vin. De quoi se protéger de la nuit et du soleil. Et qu'ils laissent sur le quai leurs hommes politiques. Qu'ils prennent avec eux les ouvrages d'Homère, la table de Pythagore et le plan de l'Acropole. Vogue le navire de la liberté, et que la force au gré des vagues et des tempêtes emplisse le coeur et l'âme grecque ! 
Espoir, poésie et volonté seront leurs sirènes qui les berceront de leurs chants le long du périple. Et quand Pénélope les accueillera à leur retour, ils lui présenteront  la Toison d'Or des Argonautes et des morceaux du dragon de la crise qui sera terrassée. Ainsi les Moires auront fait leur oeuvre pour le plus grand bien de la Grèce.


The Greeks read again Ulysses, unless they know by heart. The adventure of starting without knowing where you are going, that's what they live today. So they let the ship sail and take the oars, and hoist the sail goes round the Mediterranean. They carry with them a tomato, olives, oil and wine. Something to protect from night and the sun. And they leave the on docks their politicians. They take with them the works of Homer, the multiplication table of Pythagoras and the plan of the Acropolis. Sails the ship of freedom, and that force the waves and storms fills the heart and Greek soul !
Hope, poetry and good will be their sirens that will rock their songs along the journey. And when Penelope will welcome their return, they will present the Golden Fleece of the Argonauts and pieces of the dragon of the crisis that will be devastated. So the Moira the Fates will have done their work for the greater good of Greece.


Οι Ελληνες πρέπει να ξαναδιαβάσουν τον Ομηρο, εκτός και αν τον γνωρίζουν από στήθους. Η περιπέτεια της αναχώρησης χωρίς να ξέρεις που πας, είναι αυτό ακριβώς που βιώνουν σήμερα.Λοιπόν, ας λύσουν το καράβι, ας πιάσουν τα κουπιά και ας κάνουν το γύρο της Μεσογείου. Και ας μην πάρουν μαζί τους παρά μια ντομάτα, ελιές, λάδι και κρασί.Και ότι χρειάζεται για να προστατευθούν από τη νύκτα και τον ήλιο. Και ας αφήσουν στην αποβάθρα τους πολιτικούς τους.Και ας πάρουν μαζί τους τα έργα του Ομήρου, τον πίνακα του Πυθαγόρα και το χάρτη της Ακρόπολης. Πλέοντας το καράβι της ελευθερίας, η δύναμη που θα αναβλύσει από την αντιμετώπιση των κυμάτων και των καταιγίδων να γεμίσει την ελληνική καρδιά και ψυχή. Ελπίδα, ποίηση και θέληση θα είναι οι σειρήνες που θα τους συνοδεύουν με τα τραγούδια τους σε ολόκληρο το διάβα του περίπλους. Και όταν η Πηνελόπη θα τους υποδεχθεί στην επιστροφή τους, θα της παρουσιάσουν το Χρυσόμαλλον Δέρας των Αργοναυτών και τα κομμάτια του θηρίου της κρίσης που θα έχουν ρίξει αποτελειωμένο κατά γης. Ετσι οι Μοίρες θα έχουν πράξει το έργο τους για το πιο μεγάλο καλό της Ελλάδας