Et s’il faut rester seul... Ακόμη και αν πρέπει να μείνω ολομόναχος

Et s’il faut rester seul, je serai seul

Seul à défendre la Grèce

Seul à défendre le peuple grec

Ils devront me couper les mains

Pour que je n’écrive plus demain

Alors je crierai la liberté des Hellènes 

Je battrai des bras à en perdre haleine

Ils me couperont la langue

Et ils croiront mon cœur exsangue

De leurs poignards me transperceront le cœur

Et ils crieront « victoire » en chœur

Je resterai seul

Enveloppé d’un linceul

Mais mon âme sereine

N’aura aucune peine

Car l’enfant qui me veillera

Ma pensée lui transmettra

Que les idées ne meurent jamais

Elles sont des vagues éternelles

Free translation by Lazaros Mavromatidis

Ακόμη και αν πρέπει να μείνω ολομόναχος 

Ακόμη κι αν πρέπει να απομέινω μονάχος, μόνος θα συνεχίσω 

Ολομόναχος  την Ελλάδα θα υπερασπίζομαι

Ολομόναχος για τον ελληνικό λαό θα μάχομαι

Κι αν θέλουν τα χέρια ας μου κόψουν  

ακόμα κι αν τη γραφή μου ξεριζώσουν

και πάλι την ελευθερία των Ελλήνων θα διαφεντεύω

κι ως την τελευταία μου ανάσα θα παλεύω,

μέχρι τη γλώσσα μου να σφραγίσουν

και το αίμα απ'την καρδιά μου να αδειάσουν

με τα ακονισμένα τους μαχαίρια ας με τρυπάνε

Και "νίκη" εν χορώ ας τραγουδάνε

Γιατί και μόνος εγώ να κείτομαι μπροστά τους

Μέσα από ένα σάβανο θα γνέφω γελαστός

και της γαλήνιας ψυχής μου ο ασκός

εύκολα θα σπείρει ανέμους στο βοριά

και στο παιδί που με κοιτάζει σιωπηλά

τις σκέψεις μου θα μεταδώσει μυστικά

Γιατί οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ

αφού είναι αιώνια κύματα